شکرخدا
بس شکرخداداده وناداده ی اومن
سالم تن وشادان دل وکاشانه ی ایمن
بی جوروجفاخوف خطرخواب پریشان
ساقی تو بگو به زخداکیست تورحمن
ماه صیام
تاماه صیام رخ نمودازپنهان
افتادکنارسایه ی تن ازجان
پرشدهمه ی قلوب ازنورحق
بشکست بنای گشتن اونافرمان
رَشک ماه
تابوسه به پیشانی خورشیدزدم
برماه شدآن رَشک و بگفتا که بَدم
گفتم که توماهی و توراخوهان صَد
گفتاکه کنون کسرِبکردی زصدم